چرا به دیدن فیلمهای ترسناک علاقه داریم؟
تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۹۶۳۲۱
مالکوم توروی، کارگردان انگلیسی فیلم و رسانه، از علت جذابیت فیلمهای ترسناک برای مخاطبان میگوید.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، با توجه که افراد بی شماری برای دیدن وحشت لوری استرود از مایکل مایرز در قسمت یازدهم مجموعه هالووین به سالنهای سینما میروند و یا فیلمهای ترسناک کلاسیک مثل «کابوس در خیابان الم»، «روانی» و «سکوت بره ها» در خانه هایشان تماشا میکنند، به نظر میرسد فیلمهای ترسناک فقط در ماه اکتبر و در بازه زمانی خاصی مورد استقبال قرار نمیگیرند و همیشه مخاطبان خود را دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در حقیقت، این فیلمها تکیه گاه اصلی سینما هستند. اولین فیلمهای ژانر ترسناک در اولین روزهای پا گرفتن فیلمهای صدادار در دهه ۱۹۳۰ ساخته شدند. مثل فیلم «فرانکشتاین» و «دراکولا» در سال ۱۹۳۱. البته پیش از آن هم فیلمهای ترسناک صامتی مانند «سمفونی» وحشت در سال ۱۹۲۲ ساخته شد که نخستین فیلم تاریخ سینما در ژانر ترسناک محسوب میشود. اما چرا مردم اینقدر مشتاق تماشای هیولاها و قاتلان هستند که از کنار خانههای تسخیر شده عبور میکنند و از گوشه کنارهای تاریک بیرون میپرند؟ چه چیزی یک فیلم ترسناک را ترس برانگیز و جذاب کرده است؟ مالکوم توروی، کارگردان انگلیسی فیلم و رسانه، پاسخهایی برای این موضوع دارد. چه چیزی فیلم ژانر وحشت را ترسناک میکند؟
تئوریهای مختلفی در این باره وجود دارد. برخی نظریهها معتقد هستند برای اینکه یک اثر در ژانر وحشت طبقه بندی شود، باید یک موجود هیولایی در آن قرار داد که به نحوی از نظر شکل و شمایل تهدیدکننده و ترسناک به نظر برسد. گاهی هیولاها در فیلمهایی مثل «بیگانه» و «ارّه» قوانین طبیعت را نقض میکنند. اما گاهی هم این هیولااها از بین انسانها انتخاب میشوند. مثل فیلمهای «هالووین»، «روانی» و «سکوت بره ها».
در این مورد این شخصیتهای انسانی معمولا دارای ابرقدرتهایی هستند. برای مثال هانیبال لکتر در فیلم «سکوت بره ها» قادر به خواندن ذهن افراد است و در فرار کردن توانایی زیادی دارد. میتوان که آنها فقط ظاهری انسانی دارند. مهم نیست که هیولا چگونه به نظر میرسد، اما بسیاری معتقدند که این باید یک ویژگی اصلی داشته باشند که بتوان آنها را از هیولای ژانرهای دیگر مثل ژانر علمی تخیلی متمایز کرد.
البته فیلمهای ترسناک زیادی هم مثل «پروژه جادوگر بلر» و «تسخیر شده» وجود دارند که هیچگاه به طور شفاف یک هیولا را به تصویر نکشیده اند، اما باز هم در ژانر وحشت طبقه بندی میشوند.
به گفته توروی، «جانور درون» محبوبترین نظریهای است که محبوبیت ژانر وحشت را توضیح میدهد. این تئوری میگوید که قسمتی از ناخودآگاه هر انسانی به اینطور موارد علاقه دارد. میتوان گفت روی بخشی هیولایی از انسانها یک لایه نازک مدنیت قرار گرفته است. طبق این ایده، اگرچه آگاهانه کاری که هیولا انجام میدهد را تأیید نمیکنیم، اما در اعماق وجودمان، ما از دیدن قتل و لشکر کشی هیولا لذت میبریم، زیرا اگر میتوانستیم این کار را میکردیم. همه از هر فیلم ترسناک لذت نمیبرند. این موضوع نشان میدهد عوامل دیگری نیز در این موضوع دخیل هستند. برای مثال کارهایی که تد باندی (قاتل سریالی) انجام داده بود، بسیار وحشتناک بوده اند، اما از نظر روانشناسی مخاطب میخواهد بداند که در ذهن او چه گذشته است.
نظریههای دیگر بر روی هیجانی تاکید میکنند که از ترس ایجاد میشوند. عده زیادی هستند که از فعالیتهای مهیج که آدرنالین آنها را بالا میبرد، لذت میبرند. توروی گفت، این هیجان ممکن است به ویژه در شرایطی که تهدیدی واقعی برای ما وجود ندارد، خوشایند باشد. او معتقد است با فیلمهای ترسناک مخاطبان میتوانند احساسات شدیدی را تجربه کنند بدون اینکه عواقب آن را متحمل شوند، به همین دلیل به آنها این امکان داده میشود که از این احساس لذت ببرند.
چیزی که علاقهمندان به وحشت از آن شکایت دارند، استفاده بیش از حد از واکنش جاخوردگی است که اغلب در دنیای سینما به آن Jump Scare میگویند. توروی معتقد است استفاده از این تکنیک کاملا قاونی است و اگر به درستی استفاده میشود میتواند به بهتر شدن فیلم کمک کنند، اما بعضی از فیلمها بیش از حد به این تکنیک اعتماد میکنند که به نقطه ضعف آنها تبدیل میشود.
توروی همچنین میگوید برخی از افراد دریافتند که استفاده بیش از اندازه خون و خشونت میتواند ضعف یک فیلم ترسناک باشد. اگرچه مجموعه فیلمهای سینمایی «ارّه» مثال نقض این مورد است، چراکه در گیشه فروش مورد استقبال قرار گرفت و در جمع سودآورترین فیلمهای تاریخ سینما قرار دارد.
توروی میگوید فیلم سینمایی «سکوت بره ها» یک قهرمان زن جالب دارد. زیرا او در عین حال بسیار باهوش و بسیار شجاع و بسیار قوی و بسیار حساس به نظر میرسید. از طرفی هم هانیبال لکتر هم یک شرور عجیب و غریب کاریزماتیک بود که باعث موفقیت فیلم شده اند. یا فیلم «بیگانه» که از نظر توروی، طراحی آن بسیار بدیع و جالب بوده است. در موفقیت فیلمی مثل «برو بیرون» هم نه تنها بازیگری و فیلمبرداری بلکه بیان مسائل اجتماعی نیز دخیل بود.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوانمنبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: فیلم ترسناک ژانر ترسناک فیلم های سینمایی فیلم های ترسناک فیلم ترسناک سکوت بره ها ژانر وحشت فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۹۶۳۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فناوری جدیدی برای دیدن درون سلولهای سرطانی
پژوهشگران فناوری جدیدی را توسعه دادهاند که با آن میتوانند محتویات چربی یا همان لیپیدهای موجود در سلولهای سرطانی را مشاهده و مطالعه کنند.
به گزارش مشرق، دانشمندان فناوری تصویربرداری جدیدی را ابداع کردهاند که به آنها اجازه میدهد تا درون یک سلول سرطانی را به صورت زنده ببینند و نحوه تعامل آن با محیط اطراف خود را مشاهده کنند.
به نقل از آیای، این تیم به رهبری دانشگاه ساری(Surrey) در انگلیس به دنبال مشاهده و مطالعه محتوای چربیهای(لیپیدها) موجود در سلولهای سرطانی بود.
لیپیدها اجزای کلیدی سلولها هستند و به سلولهای سرطانی اجازه رشد، تکثیر و متاستاز را میدهند.
این تکنیک با همکاری کالج دانشگاهی لندن توسعه یافته است و شرکت داروسازی GSK و شرکتهای یوکوگاوا(Yokogawa) و سایکس(Sciex) نیز در آن مشارکت داشتهاند.
نظارت بر محتوای چربی سلولها
با استفاده از سیستم شرکت یوکوگاوا به نام SS۲۰۰۰، سلولهای سرطانی منفرد از یک ظرف کشت شیشهای نمونهبرداری شد. این سیستم نوآورانه سلولهای زنده منفرد را با استفاده از لولههای کوچک استخراج میکند و امکان تجزیه و تحلیل دقیق را فراهم میکند. عرض این لولهها به سختی ۱۰ میکرومتر، یعنی نصف قطر نازکترین موی انسان است.
در مرحله بعد، این سلولها با رنگ فلورسنت رنگآمیزی شدند. این کار به پژوهشگران امکان داد تا قطرات لیپید را در طول آزمایش بررسی کنند.
سپس این تیم با محققان شرکت Sciex برای ایجاد یک رویکرد جدید طیفسنجی جرمی همکاری کرد. این روش به آنها اجازه میداد لیپیدها را بشکنند و ساختار واقعی سلول را تعیین کنند.
سرانجام کل این فرآیند به مشاهده چگونگی تکامل سلولهای سرطانی در پاسخ به تغییرات محیط اطراف منجر شد.
یوهانا فون گریشتن از دانشکده شیمی و مهندسی شیمی دانشگاه ساری گفت که مشکل سلولهای سرطانی این است که هیچ دو سلولی شبیه به هم نیستند.
وی افزود: این امر طراحی یک درمان خوب را سختتر میکند، زیرا برخی سلولها همیشه بیش از سایرین در برابر درمان مقاومت میکنند. با این حال، همیشه ثابت شده است که مطالعه سلولهای زنده پس از حذف آنها از محیط طبیعی، با جزئیات کافی برای درک واقعی آرایش آنها دشوار است. به همین دلیل بسیار هیجان انگیز است که بتوانیم سلولهای زنده را زیر میکروسکوپ نمونهبرداری کنیم و محتوای چربی آنها را یک به یک بررسی کنیم.
به گفته پژوهشگران این یافتهها میتوانند بینشی در مورد چگونگی واکنش سلولها به تشعشع ارائه دهند.
پژوهشگران همچنین از این رویکرد تازه کشف شده برای تجزیه و تحلیل مولکولهای چرب لیپیدی در چندین سلول سرطانی استفاده کردند. جالب توجه است که آنها تفاوتهایی را در نمایه لیپیدی سلولهای مختلف شناسایی کردند.
کارلا نیومن معاون مدیر بخش تصویربرداری سلولی و دینامیک در GSK در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: روش جدید ما راه را برای مطالعه سلولهای سرطانی با جزئیاتی که قبلاً ندیدهایم، هموار میکند. یک روز نیز ممکن است بتوانیم ببینیم که چگونه سلولهای سرطانی با همسایگان خود ارتباط برقرار میکنند. این میتواند درمانهای جدید و هدفمندتری را فراهم کند.
این تکنیک میتواند بینشهای ارزشمندی در مورد چگونگی پاسخ انواع سرطان به درمانها ارائه دهد. همچنین میتواند به پزشکان در درک تأثیر تابش و تشعشع بر سلولها کمک کند، به ویژه اینکه چگونه برخی از سلولهای سرطانی در برابر پرتودرمانی مقاومت میکنند. این مقاومت ممکن است به عود سرطان منجر شود.
درک عمیقتر از بیولوژی سرطان میتواند به توسعه درمانهای مؤثرتری در آینده منجر شود.
علاوه بر این، پژوهشگران بیان میکنند که مطالعه لیپیدها داخل سلولهای منفرد ممکن است به بخشهای مختلف سلامت از جمله ایمنی و بیماریهای عفونی نیز کمک کند.
این یافتهها در مجله Analytical Chemistry منتشر شده است.